Eindelijk is het weer zo ver. Na maanden wachten verschijnt vanavond Wie is de Mol? weer op tv. Als grote fan kijk ik hier al tijden naar uit. Eigenlijk al sinds de laatste aflevering van Wie is de Mol? 2013. Dat ik er zo'n fan van ben is niet gek, als je bedenkt dat ik dol ben op raadsels, liefhebber van Sherlock Holmes (ja, dat was gisterenavond een feestje) en, naast fantasy boeken, mijn favoriete genre detective is. Ja, het mag duidelijk zijn: Wie is de Mol? past wel in mijn straatje.Toch zijn er maar weinig programma's waar ik zo'n fan van ben. Waarvoor ik iedere donderdagavond koste wat kost op de bank zit. Waarmee ik wekenlang mee bezig kan zijn. Wie is de Mol? is een van de weinige programma's die dat voor elkaar krijgt. Waarom? De combinatie van de mooie landen, geweldige opdrachten én de 'mindfuck-spelletjes' doen het hem. Geweldig, om te zien hoe mensen draaien, liegen en een schijnheilig gezicht op kunnen houden onder het mom van 'het is een spelletje'. Daarnaast is het ieder keer weer genieten van alle mooie landschappen, steden en andere bijzondere plekken. Hierbij was Argentinië toch wel mijn favoriet.
Zoals gewoonlijk kijk ik vooral uit naar de lazer opdracht. Die blijft voor mij altijd het toppunt. Geweldig lijkt me dat, om een lazergame opdracht te mogen doen, in the middle of nowhere. En dat terwijl je ook nog eens probeert te ontcijferen wie die mol nou is.
Als mensen mij vragen wat mijn goede voornemens zijn voor dit jaar, heb ik mijn antwoord klaar: ik wil bekende Nederlander worden. Met als doel; mee mogen doen aan Wie is de Mol? Ik zie het al helemaal voor me; de hele dag een pokerface ophouden, alles bij elkaar liegen, fanatiek mee doen met de opdrachten en gek worden van tunnelvisie. Geweldig! Maar voor nu hang ik vanavond maar lekker op de bank.
0 reacties:
Een reactie posten