Het Gedateerde Schoolsysteem

De laatste jaren is onze wereld compleet veranderd. Wij - mijn generatie en ik - hebben misschien wel de grootste technologische veranderingen mee gemaakt. Wie had een aantal jaren terug gedacht dat we met smartphones zouden rondlopen? Dat we altijd verbonden zouden zijn? Dat tablets niet meer dan normaal geacht zouden worden? We leven in een compleet andere wereld met andere mogelijkheden. Technologie wordt op allerlei gebieden ingevoerd en jongeren spenderen hele dagen online. Je zou verwachten dat de gehele maatschappij zich hierop zou aanpassen. Jammer genoeg doet het onderwijs dit niet.

Nee klopt, je hebt gelijk. Er wordt steeds meer gebruik gemaakt van de digiborden en steeds meer leraren melden de absenten via een app. Maar ondanks deze digitale hulpmiddelen vergeten we iets: de lesstof. Leerlingen zijn nog altijd bezig met de vakken die sinds 1986 al onder de basisvorming vallen [1]. Vakken zoals Nederlands, Engels, geschiedenis, aardrijkskunde, wiskunde, natuurkunde, scheikunde, maatschappijleer, muziek, tekenen, handvaardigheid en lichamelijke opvoeding. Dat deze vakken belangrijk zijn zal ik niet betwisten (al zouden ze stukken beter kunnen).
Toch vind ik het vreemd dat er nog geen vakken aan zijn toegevoegd. Zo mis ik lessen over het internet. Het internet is niet langer meer een handig hulpstuk. Steeds meer mensen verdienen hun brood met hun eigen website of het creëren van applicaties. Wordt het niet eens tijd dat jongeren hier basiskennis over krijgen op school? Online veiligheid, Social Media, netwerken en het leren gebruiken van het internet voor de juist doeleinden. Allemaal dingen die naar voren zouden kunnen komen. Met het online werken komt een bepaalde verantwoordelijkheid - een verantwoordelijkheid die de meeste jongeren nou eenmaal niet hebben. Er bestaat nog altijd het geloof dat foto's die via Snapchat verstuurd worden voorgoed verdwijnen en dat alleen vrienden hun statusupdates kunnen zien. Het wordt tijd dat mensen inzien dat het internet geen veilige plek is. En hoe ze het internet op een positieve manier kunnen gebruiken.
Nog iets dat ik mis: coderen. De meeste jongeren spenderen uren op het internet, maar zouden nog niet eens de meest simpele code met html kunnen schrijven. We maken volop gebruik van de ruime aanbieding aan applicaties, maar de meeste hebben geen idee hoe het nou precies werkt. Dit vind ik zonde. Coderen hoort net als muziek en tekenen in het rijtje thuis. Vooral omdat we met coderen veel meer kunnen.

Waarom hebben we in een tijdperk dat draait om technologie wel allemaal een basiskennis van wiskunde, maar niet van de dagelijkse technologie om ons heen? Het wordt tijd dat we na gaan denken over de toekomst en welke kennis van echt belang is. Sinds 1986 is er teveel veranderd om aan dezelfde vakken te blijven vasthouden.

Bronnen:
[1] WRR, (1986, r. 27). Basisvorming in het onderwijs. Staatsuitgeverij.